Marihuana może być właściwym lekarstwem dla pacjentów z zaburzeniami odżywiania.
W Nowym Jorku jest właśnie poranek, a Jessica Mellow przygotowuje się na długi dzień. Nalewa sobie pierwszą z wielu filiżanek kawy, które dzisiaj wypije oraz przygotowuje się na kolejny dzień pracy – i kolejny dzień leczenia anoreksji. Modelka ma zarezerwowaną nie tylko długą sesję, ale także spotkanie ze swoim psychiatrą i kolację ze specjalistą ds. posiłków. Aby uspokoić nerwy stosuje olej kannabidiolowy (CBD). Stany lękowe odczuwa bez przerwy.
„Przekonałam się, że kiedy stosuję marihuanę lub lub biorę olej CBD, pomaga mi to w stanach lękowych, doświadczanym bólu oraz pomaga mi spokojnie zasnąć, a to wszystko bez jakichkolwiek skutków ubocznych,” mówi Mellow.
„Leczenie anoreksji jest trudniejsze niż leczenie wielu chorób psychicznych, głównie dlatego, że wymaga dokładnie odwrotności tego, co wydaje się bezpieczne i instynktowne. Jeśli mózg postrzega jedzenie jako zagrożenie, ale jedynym sposobem na poprawę stanu zdrowia jest ciągłe jedzenie, doświadczany niepokój drastycznie rośnie, a wraz z postępowaniem leczenia często zamiast polepszać się – ulega pogorszeniu.
Anoreksja nie jest warunkiem kwalifikującym do leczenia medyczną marihuaną w Nowym Jorku, mimo że przegląd badań wykazał, iż kannabinoidy mogą zmniejszać stany lękowe oraz promować przybieranie na wadze u pacjentów z anoreksją.
Mellow, na przykład, jest chętna do wypróbowania dalszych protokołów leczenia anoreksji. „Myślę, że bardzo pomocne byłoby posiadanie [legalnej] marihuany jako opcji”, powiedziała.
Początki zaburzeń odżywiania
Pomimo tego, co przedstawiają filmy dostępne w telewizji, zaburzenia odżywiania nie wynikają tylko z chęci bycia szczupłym. Niektóre osoby rodzą się z genetycznymi predyspozycjami do anoreksji, bulimii i zaburzeń objadania się. Co więcej, natrętne myśli, które często trapią osoby cierpiące na te choroby, są podobne do myśli występujących w zaburzeniu obsesyjno-kompulsyjnym (OCD).
Według Narodowego Stowarzyszenia Zaburzeń Odżywiania (NEDA) „dwie trzecie osób z anoreksją [wykazuje] objawy zaburzenia lękowego (w tym uogólniony lęk, fobię społeczną i zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne) przed wystąpieniem zaburzenia odżywiania”. Te współistniejące choroby są tylko częścią powodu, dla którego anoreksja jest niezwykle trudna do leczenia.
Restrykcyjne zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja i unikanie / restrykcyjne zaburzenie przyjmowania pokarmu (ARFID), mogą prowadzić do głodzenia organizmu, które wpływa na mózg, a zatem i intelekt, czyniąc leczenie tych pacjentów jeszcze trudniejszym. Krytycznie chorzy pacjenci z anoreksją mogą chcieć jeść i odzyskać zdrowie, ale mogą czuć się uwięzieni w rytualistycznych myślach i zachowaniach.
Bulimia i zaburzenia objadania się stanowią inny, ale podobny zestaw wyzwań, a objawy tych zaburzeń często pokrywają się z objawami anoreksji. Rzucanie się na jedzenie może trwać wiele godzin i powodować zużycie dziesiątek tysięcy kalorii. Osoby z bulimią lub zaburzeniami objadania się mogą mieć normalną wagę lub dużą nadwagę. Masa ciała nie zmienia powagi choroby, ale ze względu na ryzyko zagłodzenia się lub spowodowania niewydolności serca anoreksja pozostaje najbardziej śmiercionośnym ze wszystkich zaburzeń psychicznych, z szacowaną śmiertelnością na poziomie 10%.
Zaburzenia odżywiania i układ endokannabinoidowy
System endokannabinoidowy (ECS) to sieć receptorów, enzymów i cząsteczek endokannabinoidowych, która utrzymuje homeostazę (szereg zdrowych funkcji w ciele). Receptory CB1 znajdujące się w ośrodkowym układzie nerwowym przekazują sygnał „uspokojenia” do nadaktywnych neuronów. Ponieważ receptory te występują w regionach mózgu, które kontrolują przyjmowanie pokarmu, dowody kliniczne sugerują, że może istnieć związek między wadliwym ECS a rozwojem zaburzeń odżywiania.
ECS bierze udział w regulacji odżywiania i bilansu energetycznego, a receptory CB1 – jeden z dwóch rodzajów receptorów kannabinoidowych w naszym mózgu, drugi to receptory CB2 -obficie występują w obszarach mózgu, które regulują głód i kontrolują zachowania związane z żywieniem. Ze względu na sposób, w jaki wiążą się z receptorami CB1, przyjmowane kannabinoidy mogą pomóc zmniejszyć doświadczany przez pacjentów lęk oraz zwiększyć (lub zmniejszyć, w przypadku odmian o wysokiej zawartości CBD) ilość spożywanego pokarmu. To, co użytkownicy wiedzą od dawna, okazuje się już także być poparte nauką: marihuana pomaga się wyluzować i może zwiększać twój apetyt.
„Cannabis pomaga mi na dwa sposoby. Po pierwsze, pomaga mi radzić sobie z głodem,” mówi Cassidy. „Kiedy głodzisz się przez zbyt długi czas, twoje ciało przestaje prosić o jedzenie, kiedy jest to konieczne. Wzmacniany przez marihuanę apetyt w tym pomaga. Po drugie [marihuana] pomaga w odczuwanym strachu. Ucisza falę negatywnych odczuć, które często towarzyszą nam podczas jedzenia.”
Połączenie z OCD
„Wytyczne dotyczące postępowania w leczeniu pacjentów z zaburzeniami odżywiania” Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego stwierdzają, że zaburzenia odżywiania często współistnieją z innymi zaburzeniami psychicznymi, szczególnie z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, zaburzeniami lękowymi i zaburzeniami osobowości. Według Międzynarodowej Fundacji OCD 64% osób z zaburzeniami odżywiania ma również zaburzenia lękowe, a 41% z nich cierpi na OCD.
Wszystkie te statystyki oznaczają, że osoby z zaburzeniami odżywiania – zwłaszcza typu restrykcyjnego – często działają według ścisłego zestawu zasad, które mogą nie mieć sensu dla osób bez zaburzeń odżywiania. Na przykład osoba z anoreksją może dzielić żywność na „bezpieczną” i „niebezpieczną” na podstawie innych przyczyn niż kalorie lub zawartość składników odżywczych, lub opracować rytuały wokół tego, jak kroi jedzenie i umieszcza je na swoim talerzu. Nie różni się to tak bardzo od konieczności włączania i wyłączania świateł określoną liczbę razy przed wyjściem z domu lub konieczności mycia rąk kilka razy przed pójściem spać – zachowania te zwykle wiąże się z OCD.
W badaniu z 2019 r. opublikowanym w Cannabis and Cannabinoid Research naukowcy z New York State Psychiatric Institute na Columbia University Department of Psychiatry znaleźli wstępne dowody sugerujące, że układ endokannabinoidowy organizmu może odgrywać ważną rolę w OCD, oraz przytoczono opisy przypadków trzech pacjentów, w których kanabinoidowy lek dronabinol zmniejszał zachowania kompulsywne. Jeden pacjent, który wykazywał oporne na leczenie objawy OCD powodowane przebytym udarem mózgowym, był w stanie uczestniczyć w poznawczej terapii behawioralnej (CBT) po zastosowaniu dronabinolu.
Mimo, że oczywiście potrzebne są dalsze badania, te wstępne dowody sugerują, że leczenie oparte na marihuanie może chociażby umożliwić pacjentom zmagającym się z zachowaniami kompulsywnymi bardziej efektywnie uczestniczyć w terapii. Ponadto badanie z 2005 r. wykazało, że wskaźniki anandamidu endokannabinoidowego są zwiększone u pacjentów z anoreksją i zaburzeniami objadania się, ale nie u pacjentów z bulimią. Możliwość modulowania układu endokannabinoidowego w leczeniu niektórych zaburzeń odżywiania zdecydowanie zasługuje na więcej badań.
Przyszłość leczenia zaburzeń odżywiania
Badania naukowe pacjentów z HIV i rakiem pokazują, że marihuana zwiększa apetyt i może prowadzić do znacznego, ratującego życie przyrostu masy ciała.
Ustalone programy leczenia zaburzeń odżywiania powoli przyjmują medyczną skuteczność marihuany.
