Chociaż kannabinoidy są technicznie zakazane przez National Collegiate Athletic Association (NCAA), wciąż jest wielu sportowców, którzy palą marihuanę. W wielu przypadkach sportowcy ci spotykają się z dyskryminacją, głównie ze względu na piętno związane z rekreacyjną marihuaną.
Piętno, z jakim stykają się sportowcy, różni się w zależności od rasy, płci, a nawet sportu. Negatywne postawy i uprzedzenia wobec marihuany wzmacniają pogląd, że sportowcy, którzy palą, osiągają słabe wyniki.
Oto, co powinieneś wiedzieć o piętnie społecznym związanym z konopiami indyjskimi w sporcie.
Postrzeganie konopi w różnych dyscyplinach sportowych
Dopóki nie zostanie to zalegalizowane na szczeblu federalnym, nie będzie wystarczających badań, aby w pełni zrozumieć potencjalne korzyści i wady używania konopi przez sportowców. Biorąc to pod uwagę, istniejąca literatura zdecydowanie sugeruje, że stosowanie kannabinoidów może zmniejszyć stan zapalny, pomóc w radzeniu sobie z przewlekłym bólem i nie tylko!
Jednak pomimo obiecujących dowodów, wiele sportów negatywnie postrzega konopie indyjskie i postrzega sportowców, którzy ją palą – lub w ogóle jej używają – z podobną pogardą.
W szczególności sportowcy wagowi – tacy jak zapaśnicy i lekcy wioślarze – stale biorą pod uwagę swoją wagę. Postrzeganie, że palenie powoduje przyrost masy ciała — niezależnie od dowodów przeciwnych — wywołuje strach, który powstrzymuje tych sportowców od tego.
Jednak w innych sportach używanie konopi jest bardziej akceptowalne. Na przykład w baseballu żucie tytoniu odgrywa ważną rolę w kulturze gry. Rekreacyjna marihuana nie jest zbyt daleka od tytoniu, więc sportowcy palący marihuanę są mniej napiętnowani.
Walka ze stygmatyzacją w sporcie będzie wymagała zmiany kultury sportowej, za którą odpowiedzialność spadnie głównie na trenerów i władze. Trenerzy mogą utorować drogę do akceptacji w zespołach, podczas gdy organy zarządzające mogą to zrobić na poziomie regionalnym lub krajowym.
Sportowcy płci męskiej i żeńskiej, którzy palą
Płeć odgrywa również rolę w kulturowej akceptacji używania konopi indyjskich. Dla palących sportowców jest to po prostu „to tylko chłopcy”, ale kiedy zawodniczki palą, zmienia się to w „Dlaczego lepiej nie dbasz o swoje ciało?”
Oczywiście mówi to o szerszym podwójnym standardzie zakorzenionym w seksizmie. Społeczeństwo postrzega palące kobiety jako prowadzące ryzykowny lub niebezpieczny tryb życia.
Aby zwalczyć seksizm, który dotyka palące atletki, kluczowa jest edukacja. Pokazując trenerom i sportowcom korzyści regeneracyjne płynące z konopi indyjskich, możemy zacząć przełamywać piętno. Takie postępowanie stworzy nowe możliwości dla kobiet w sporcie.
Podział rasowy wśród palących sportowców
W wielu sportach — zwłaszcza w koszykówce i piłce nożnej — uważa się, że jeśli jesteś czarny, prawdopodobnie palisz marihuanę.
Założenia tego rodzaju wzmacniają stereotypy i utrwalają rasizm. Jeśli zdołamy zmienić te predyspozycje, możemy jednocześnie skorzystać na palących sportowcach i społecznościach kolorowych.
Pomimo tego, że społeczności białych i czarnych używają marihuany w takim samym stopniu, osoba kolorowa jest prawie czterokrotnie bardziej narażona na aresztowanie za posiadanie. Po pierwsze, uchwalenie przepisów o dekryminalizacji i cenzurowaniu zniosłoby karę za te drobne wykroczenia. Niestety, większość ludzi nawet nie wie, że środki są dostępne dla tych, którzy zostali skazani za przestępstwa związane z konopiami indyjskimi. Samo zapewnienie edukacji o pomocnych organizacjach i innych zasobach, które służą ludziom kolorowym, pomaga wspierać te społeczności.
Walka ze stygmatem w konopiach i lekkoatletyce
W ostatecznym rozrachunku naszym największym narzędziem w walce z napiętnowaniem jest edukacja. Po przeprowadzeniu bardziej rozległych badań będziemy mieć więcej informacji na wyciągnięcie ręki, aby pokazać, jak naprawdę korzystna jest marihuana.
Obalając mury i walcząc z piętnem, możemy zmienić kulturę sportu w kulturę bardziej przyjazną dla palących sportowców.
